واژینیت در بارداری؛ علل، علائم، تشخیص و درمان

در دوران بارداری، واژینیت به عنوان یکی از مشکلات شایع در زنان مطرح است که می‌تواند به دلایلی همچون تغییرات هورمونی و ضعف سیستم ایمنی رخ دهد. این وضعیت می‌تواند باعث ایجاد خارش، التهاب و تغییرات در بو و رنگ مایعات ناحیه تناسلی شود. تشخیص ودرمان به موقع واژینیت در بارداری با توجه به خطرات ممکن برای سلامت مادر و جنین بسیار حائز اهمیت است. مشاوره با پزشک و استفاده از داروهای مناسب، به‌طور کامل می‌تواند به پیشگیری از عود بیماری کمک کند و به سلامتی مادر و نوزاد کمک نماید.

علل واژینیت در بارداری

• تغییرات هورمونی
• رابطه جنسی محافظت‌ نشده
• دیابت کنترل‌ نشده
• مصرف آنتی‌ بیوتیک
• ضعف سیستم ایمنی
• علائم و نشانه‌های واژینیت در بارداری
• خارش و التهاب در ناحیه تناسلی
• تغییر در رنگ و بوی ترشحات واژن
• درد هنگام رابطه جنسی
• ادرار کردن دردناک
• خونریزی خفیف واژینال یا لکه بینی

اهمیت تشخیص و درمان به موقع واژینیت در بارداری

با وجود آنکه واژینیت هنگام بارداری خطرناک نیست؛ اما نباید مورد بی‌توجهی قرار گیرد؛ زیرا احتمال تأثیرگذاری مواردی مانند عفونت رحم بر جنین وجود دارد. عوارض ناشی از عفونت های شدید در دوران بارداری عبارتست از : زایمان زودرس، وزن کم نوزاد هنگام تولد، نقایص مادرزادی، مشکلات یادگیری نوزاد و احتمالاً از دست دادن بارداری باشد. در این مواقع باید به پزشک متخصص مراجعه کرده تا درمانی مناسب برای شما در نظر گرفته شود.

تشخیص واژینیت در بارداری

• عموماً تشخیص واژینیت به یکی از روش‌های زیر صورت می‌گیرد:
• بررسی سابقه پزشکی بیمار: که شامل بررسی سابقه عفونت‌های واژن یا عفونت‌های مقاربتی می‌شود.
• انجام معاینه لگن: در طول معاینه لگن، پزشک شما ممکن است از ابزاری (اسپکولوم) برای دیدن التهاب و ترشحات داخل واژن استفاده کند.
• نمونه‌برداری آزمایشگاهی: در این شرایط پزشک معالج نمونه‌ای از ترشحات دهانه رحم یا واژن را برای آزمایشات دقیق‌تر می‌فرستد . این آزمایش به منظور تشخیص دقیق نوع واژینیت انجام می‌گیرد.
• انجام آزمایش PH محیط واژن: در چنین شرایطی پزشک معالج PH واژن شما را با استفاده از یک وسیلۀ خاص یا کاغذ pH روی دیواره واژن آزمایش می‌کند. PH بالا می‌تواند نشان دهنده واژینوز باکتریایی یا تریکومونیازیس باشد. با این حال، آزمایش pH به تنهایی یک آزمایش تشخیصی قابل اعتماد نیست و نیاز است که از روش‌های دقیق‌تری برای رسیدن به یک تشخیص قطعی استفاده شود.

درمان واژینیت در بارداری

نوع درمان این بیماری، به علت بروز آن بستگی دارد. به عنوان مثال گاهی ممکن است فرآیند درمان با مصرف استروئیدهای موضعی ضعیف، آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا خوراکی، داروهای ضدقارچ یا کرم‌های آنتی باکتریال پیگیری شود. واژینوز باکتریایی (BV) نیز معمولاً با آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین درمان می‌شود. پروبیوتیک‌های مخصوص واژینوز نیز می‌توانند در بازگرداندن تعادل باکتریایی واژن مفید باشند. برای درمان عفونت قارچی هم داروهایی مانند فلوکونازول و کلوتریمازول تجویز می‌شوند.
از دیگر راه‌های درمان واژینیت می‌توان به این موارد اشاره کرد:

• کرم کورتیزون: برای درمان التهاب و تحریکات شدید
• آنتی‌هیستامین‌ها: اگر التهاب ناشی از واکنش آلرژیک باشد.
• داروهای مناسب برای درمان واژینیت در دوران بارداری
• برای رفع واژینیت، شیاف درمانی با داروهایی مثل میکونازول، بوتوکونازول، یا پماد کلوتریمازول 2 درصد ، بهترین گزینه است. علاوه بر کرم و شیاف، مصرف برخی داروهای ضدقارچ خوراکی مثل فلوکونازول هم مناسب است .

راه‌ های پیشگیری از واژینیت در بارداری

1 - مراقبت از بهداشت ناحیه تناسلی :

• استفاده از لباس زیر نخی و جوراب شلواری با فاق نخی برای حفظ خشکی و تهویه ناحیه واژن.
• تغییر لباس زیر روزانه یا بلافاصله پس از ورزش یا فعالیت بدنی.
• شستشوی ناحیه تناسلی از جلو به عقب و با آب ملایم، بدون استفاده از صابونهای شیمیایی.
• اجتناب از استفاده ی دوش واژینال یا محصولات حاوی شوینده‌های شیمیایی.

2- تقویت سیستم ایمنی :

• مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد مغذی برای تقویت سیستم ایمنی بدن.
• رعایت یک رژیم غذایی سالم که شامل میوه‌ها، سبزیجات و محصولات ماست پروبیوتیک باشد.

3- استفاده از کاندوم :
استفاده از کاندوم هنگام روابط جنسی برای جلوگیری از انتقال عفونت‌های جنسی و باکتریایی.
4- اجتناب از عوامل تحریک‌ کننده :

• اجتناب از استفاده از مواد شیمیایی مانند اسپری‌های زنانه یا پدهای معطر.
• اجتناب از پوشیدن لباس‌های تنگ و نازک که باعث ایجاد رطوبت و گرمای زیاد در ناحیه تناسلی می‌شوند.

5- کنترل بیماری‌ های مزمن :
کنترل بیماری‌های مزمن مانند دیابت به منظور کاهش عوارض عفونت واژن در دوران بارداری.

تأثیر واژینیت بر سلامت مادر و جنین

• افزایش احتمال عفونت‌ های دیگر: ممکن است عفونت واژن باعث افزایش خطر عفونت‌ های دیگر مانند عفونت‌ های ادراری در بارداری شود.
• زایمان زودرس: در برخی موارد، واژینیت می‌تواند باعث زایمان زودرس شود. این اتفاق به‌خصوص در صورتی رخ می‌دهد که عفونت به رحم یا غشاء محافظ جنین ( کیسه آب ) انتقال یابد.
• عفونت جنین: در برخی موارد نادر، عفونت واژن می‌تواند از طریق مادر به جنین منتقل شود.

نتیجه گیری

واژینیت در بارداری نوعی التهاب دستگاه تناسلی و واژن است که به دلایلی چون حساسیت، ضعف سیستم ایمنی، عوامل تحریک‌کننده یا کاهش استروژن رخ می‌دهد که معمولاً با درد، خارش، بوی نامطبوع و ترشح همراه است. در نتیجه، درمان به موقع واژینیت در دوران بارداری از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا عدم درمان مناسب می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تری برای سلامتی مادر و جنین شود. با مشاوره پزشک و استفاده از درمان‌های مناسب، می‌توان از پیامدهای ناخوشایند واژینیت جلوگیری کرد و راحت تر دوران بارداری را طی کرد .

• واژینیت چیست؛ علایم، علتها و درمان تاریخ انتشار : 1403-04-19تاریخ بروز رسانی : 1403-04-26
• انواع عفونت واژینال و راههای درمان تاریخ انتشار : 1403-03-24تاریخ بروز رسانی : 1403-03-31